" سیستم تولید تویوتا " نوشته تایچی اوهنو

تحولات سیستم تولید تویوتا

آیا تا کنون شده است وقتی با مشکلی مواجه می شوید، بایستید و پنج بار بپرسید چرا؟ این کاری است که در سخن آسان، اما در عمل سخت است. برای نمونه فرض کنید یک ماشین تولیدی متوقف شده است. اکنون وقت آن است که از چراهای پنج گانه استفاده شود:

1. چرا این ماشین متوقف شده است؟ چون به ماشین فشار آمده و فیوز پریده است.
2. چرا به ماشین فشار آمده است؟ چون یاتاقان آن به خوبی روغن کاری نشده است.
3. چرا یاتاقان به خوبی روغن کاری نشده است؟ چون پمپ دستگاه روغن کاری خوب کار نمی کند.
4. چرا پمپ خوب کار نمی کند؟ چون شفت آن ساییده شده است.
5. چرا شفت ساییده شده است؟ چون صافی دستگاه نصب نشده و براده آهن وارد آن می شود.

اگر شما در برخورد با هر مشکلی پنج بار از خود بپرسید چرا، می توانید به ریشه مشکل دست یابید و آن را بر طرف کنید. اگر در مثال بالا این رویه طی نمی شد، ممکن بود کسی بیاید و فقط فیوز و یا شفت را عوض کند و پس از چند ماه، دوباره این مشکل بروز نماید.

با طرح پنج چرا و یافتن پاسخ هر یک از آن ها، ما گام به گام به ریشه واقعی مشکل نزدیک می شویم، ریشه ای که معمولا در پشت علائم و نشانه های آشکار پنهان شده است.

سیستم تولید تویوتا با استفاده از این شیوه علمی ساخته شده است. در واقع این چراها بودند که کمک کردند ما بتوانیم به تدریج سیستم تولید تویوتا را پایه ریزی کنیم.

برای نمونه ما از خود پرسیدیم: « چرا در شرکت تویوتا یک اپراتور فقط مسئول یک ماشین است ولی در کارخانه نساجی تویودا یک زن جوان، 40 تا 50 ماشین خودکار را زیر نظر دارد ؟» پاسخی که یافتیم این بود : « در تویوتا وقتی شرایط غیر عادی بروز می کند یا عملیات تولید پایان می یابد، هیچ یک از ماشین ها به طور اتوماتیک متوقف نمی شوند. » بر اساس این پاسخ بود که ما ایده خودگردان سازی یا خودکار سازی هوشمند را ابداع کردیم.

همچنین از پرسش « چرا ما نمی توانیم این قطعه را درست به هنگام بسازیم؟ » این پاسخ حاصل شد که « فرآیند قبلی بدون توجه به ظرفیت فرایند بعدی، آنقدر قطعات را سریع می سازد که ما حتی نمی دانیم در هر دقیقه چند قطعه ساخته می شود.» و بر اساس این پاسخ ایده " تولید هموار " شکل گرفت.

و نیز اولین پاسخ ما به پرسش « چرا ما این همه قطعه تولید می کنیم؟ » این بود که « هیچ امکانی برای جلوگیری از تولید اضافی وجود ندارد» این پاسخ ما را به ایده کنترل دیداری و سپس به کانبان هدایت کرد.

هر چند در خط تولید همه اطلاعات اهمیت دارند، اما من توجه ام را بر مهمترین آن ها معطوف می کردم تا بتوانم دقیقا پاسخ چراها را بدست آورم. وقتی مشکلی به وجود می آید، اگر تمام کوشش های لازم برای شناسایی ریشه های آن انجام نشود، ممکن است اقداماتی را که انجام می دهیم به رفع مشکل نیانجامد. به همین دلیل در تویوتا ما خود را ملزم کرده بودیم در مواجهه با هر مشکل، پنج بار بپرسیم چرا این مشکل به وجود آمده است. این روش همان بنیاد عملی سیستم تولید تویوتا است.